‘Tekort aan alles, vechten voor eerste behoeften’

Gepubliceerd op: 10-9-2017

PHILIPSBURG - Het is nu puur overleven in Sint-Maarten, dat in puin is geblazen door monsterorkaan Irma. Het kleine zusje José deed er vanochtend nog eens een schepje bovenop.

Twee dappere Antilliaanse journalisten, Umpi en Pong-Pong, zijn voor De Telegraaf al dagen in de weer om in tekst en beeld verslag te doen van dit ongekende drama. Zij kwamen een dag voor Irma losbarstte vanuit Curaçao aan op Sint-Maarten.

,,We hebben een hotelkamer geboekt in Simpson Bay en zijn aan de slag gegaan. We hebben genoeg houdbaar eten en water meegenomen om het een paar dagen uit te kunnen zingen”, vertelt Umpi.

Afbeelding verwijderdDe orkaan hebben ze met grote moeite doorstaan. ,,Alles ging kapot. We verschansten ons in de badkamer, maar ook daar was het niet lang vol te houden. We zijn gevlucht en hebben in een schuilplaats dekking gezocht. De dag daarna zijn we weer naar onze kamer gegaan. Zonder ramen en deuren, geen stroom, geen water, maar we leven nog.”

Video’s
Al snel namen Umpi en Pong-Pong (‘we doen dit samen’) extra risico’s door naar buiten te gaan om voor deze krant de eerste verschrikkelijke foto’s en video’s van de verwoesting door te sturen naar Nederland.

Hoewel alle grote warenhuizen zijn geplunderd, zijn er volgens Umpi nog wel een paar Chinese winkeltjes te vinden waar wat te koop is. ,,De prijzen zijn verdubbeld, pinnen kan natuurlijk niet. Maar alle voorraden beginnen uitgeput te raken. Ook het water raakt op. Duizenden mensen zijn dakloos en proberen zich te redden met alles wat ze kunnen vinden.”

Hij kookt met Pong-Kong simpele maaltijden op een houtvuurtje, een ijskast heeft hun blikvoedsel niet nodig. Ze slapen in een ruïne. ,,Het gaat om één ding: survivallen. Je moet ook creatief zijn. Pong-Pong is bijvoorbeeld een technisch genie. Hij regelt elektra om de telefoon op te laden en pakt ergens een router voor wifi, zodat we kunnen communiceren.”

Gevaarlijk
Op straat is het volgens hen zeker na zonsondergang gevaarlijk, omdat de orde totaal is verdwenen. ,,Er is veel te weinig bewaking. De arme bevolking lijdt en neemt het recht in eigen hand. Mensen schreeuwen om meer veiligheid, maar dat is kennelijk een kwestie van de lange adem. Niemand begrijpt dat genoeg hulptroepen en – goederen uitblijven. Vooral omdat iedereen deze ramp kon zien aankomen.”

Er is volgens Umpi niks meer in Sint-Maarten. ,,Een geluk is dat de luchthaven weer bruikbaar is. Daar wordt dan ook massaal gebruik van gemaakt. Alleen Nederland laat het door traagheid afweten”, stelt hij vast in gesprekken met Nederlanders die gestrand zijn en gisteren terug naar hun hotels moesten.

Nederlandse toeristen willen volgens hem alleen nog maar weg van het eiland. ,,Weg van alle ellende. Ze zijn radeloos, moe en bang. Wij proberen er als professionals wat van te maken in deze chaos,want dit verhaal moet de wereld in. Maar ook voor ons komt er een moment dat het niet meer gaat zonder bijstand.”

Bron : telegraaf.nl/zondag

Altijd op de hoogte? Meld u aan voor de wekelijkse nieuwsbrief