Onderzeese vrouwen

Gepubliceerd op: 12-10-2018

Het laatste mannenbolwerk van de Koninklijke Marine wordt geslecht. Vanaf volgend jaar krijgen ook onderzeeboten vrouwelijke opvarenden. Dat gebeurt eerst bij wijze van proef. Volgens groepsoudste Herman de Groot van de Onderzeedienst zijn er gegadigden genoeg en weerspiegelt deze nieuwe stap de maatschappelijke veranderingen als het gaat om genderverschillen.

Afbeelding verwijderd

Vrouwen staan te trappelen om de onderzeeboot in te kunnen. Foto Ministerie van Defensie

Eerst zouden vrouwen pas welkom zijn wanneer de nieuwe boten in dienst worden genomen, waarom kan het nu toch eerder?

„We hebben altijd het standpunt gehad dat varen met vrouwen alleen kan wanneer we aan boord dubbel uitgevoerd sanitair en voldoende aparte hutten zouden hebben. Dat zou inderdaad het geval zijn in de nieuwe klasse. Op basis van ervaringen in het buitenland bij marines die vergelijkbaar zijn met de onze, is er nu sprake van voortschrijdend inzicht. In Canada en Australië varen al onderzeeboten met dames aan boord en de opgedane ervaringen daar zijn positief.”

In een onderzeeboot leef je hutjemutje, bent u niet bang voor ongemakkelijke of zelfs onprettige ervaringen?

„Het zal zoals elke verandering in het begin zeker gedoe opleveren. Het schuurt, niet iedereen zal er even enthousiast over zijn... Maar tegelijkertijd is varen met vrouwen niks nieuws voor de marine. We doen dat al vanaf 1983 en naar tevredenheid. Een onderzeeboot is niks anders dan een dorpje op zee zonder buslijn naar de stad. In zo’n kleine gemeenschap pakt diversiteit – heb ik zelf ook ervaren als commandant van de Zuiderkruis – juist goed uit. Het voegt wat toe.”

Hoe wil u letterlijk ongemakkelijke situaties voorkomen?

„We zorgen voor en paar omkleedsluisjes. Waar dames zich kunnen omkleden, maar mannen ook. De privacy gaat twee kanten op. We vervangen in de douches gordijnen door een deur en komen met een set bedrijfsvoeringsregels. Daarin zetten we bijvoorbeeld wat je aan boord minimaal aan moet hebben. Je kan niet meer even met je handdoek om van je bed naar de douche lopen. Het zijn allemaal relatief kleine aanpassingen. Als je lid bent van een scoutinggroep en je gaat op kamp, is het niet anders.”

Wat vinden dames er zelf van?

„In Canada en Australië is voor dit model gekozen omdat vrouwen juist moeite hadden met het idee van een status aparte. Ze zeiden: ’Als jullie ons een integraal onderdeel willen laten zijn van de bemanning, dan moet je ons geen privileges geven.’ Elke submariner begint zijn loopbaan slapend tussen de torpedo’s. Wanneer je als dame meteen een hut voor zes krijgt waar mannen jaren op moeten wachten, sta je wat integratie en acceptatie betreft met 10-0 achter.”

Heeft dit gevolgen voor de nieuwe, nog te bestellen boten?

„Absoluut. Als de proef slaagt, betekent het dat dubbel sanitair en extra slaapverblijven niet meer nodig zijn. Dat is positief want van de kleine ruimte die een onderzeeboot biedt, wil je zo veel mogelijk gebruiken voor gevechtskracht. Het tweede grote voordeel dat we hiermee hopen te bereiken, is op wervingsgebied. Nu leggen we direct de helft van de beroepsbevolking terzijde. Dat is nogal wat. Over potentiële kandidaten maak ik me geen zorgen. Elk jaar zijn er dames die vragen: ’Laat het me weten als het eindelijk kan.’ Het gemiddelde aantal vrouwelijke opvarenden bij oppervlakteschepen is tien procent. Dat lijkt me ook voor ons een goed streefcijfer.”

Bron : telegraaf.nl