Actuele nieuwsberichten

Het blad Marechaussee Contact 2022_6 komt er aan.

De redactie van het blad Marechaussee Contact heeft weer een nieuwe uitgave samengesteld
hieronder de teaser om alvast een indruk te krijgen.
MC 2022-6

Bron: Redactie MC

Oranjekijkers in Arena bestolen van persoonlijke eigendommen

Nederland is niet de enige die zich gisteren bestolen voelde na het verlies van Argentinië in de WK-kwartfinale. Een deel van de Oranjefans dat de wedstrijd gisteren keek in de Johan Cruijff Arena is daar namelijk écht bestolen. Vanochtend kon de Koninklijke Marechaussee op Schiphol een man uit Algerije aanhouden met de eigendommen van een aantal fans.
De verdachte werd door de marechaussee op Schiphol aangesproken omdat hij verdacht gedrag vertoonde. Toen hij daarop werd gefouilleerd bleek hij allerlei spullen bij zich te hebben die niet van hem waren.
Bij de man werd onder meer een vrouwentas, verschillende bankpasjes, ov-chipkaarten, AirPods en een telefoon gevonden. Na onderzoek bleek een deel van de spullen gisteravond weggenomen in de Arena. De meeste spullen zijn inmiddels terug bij de rechtmatige eigenaar.
De Koninklijke Marechaussee heeft de zaak in onderzoek. De man zit vast. De KNVB, organisator van evenement Huis van Oranje, laat weten geen meldingen te hebben gehad van bestolen fans. "We zijn in ieder geval blij dat de eigendommen terug zijn bij de rechtmatige eigenaren", aldus een woordvoerder.

Bron: NH Nieuws

Advocaten Marengo-proces willen advocaat kroongetuige en officier horen over WhatsAppjes

Advocaten Marengo-proces willen advocaat kroongetuige en officier horen over WhatsAppjes
De advocaten van de verdachten in het Marengo-proces willen een voormalige advocaat van kroongetuige Nabil B. horen over WhatsApp-berichten die hij uitwisselde met een officier van justitie die betrokken was bij het opstellen van de deal met de kroongetuige, en over toezeggingen over strafvermindering die aan de kroongetuige zouden zijn gedaan. Ook de officier van justitie en een medewerker van de Koninklijke Marechaussee zijn als getuige gevraagd.
De kroongetuige heeft tegen onder meer Ridouan Taghi en anderen verklaringen afgelegd over een reeks moorden. Op 27 december 2017 sloot hij een deal met justitie hierover. In januari 2017 had hij zich vrijwillig laten oppakken met een vuurwapen. Hij zat in 2017 in detentie op een geheime lokatie die werd bewaakt door de Koninklijke Marechaussee terwijl hij onderhandelde over zijn deal. Zijn advocaten waren (toen) Bart Stapert en Derk Wiersum (die in 2019 werd doodgeschoten).

WhatsAppjes
Deze week berichtten Crimesite en andere media dat de kroongetuige een tuchtklacht heeft ingediend tegen advocaat Stapert, omdat die (onder meer) zijn geheimhouding zou hebben geschonden en informatie zou hebben achtergehouden. Een serie WhatsAppjes tussen Stapert en de officier van justitie (uit 2017 en 2018) maakten deel uit van de klacht.

Extra zitting
De advocaat van Ridouan Taghi, Inez Weski, heeft daarna vrijdag de rechtbank gevraagd in verband met deze publicaties een extra regiezitting te houden over nieuwe onderzoekswensen. Weski maakt uit de (gelekte) inhoud van de klacht op dat niet alles over toezeggingen bij de deal aan de kroongetuige boven tafel is gekomen. Weski wijst op toezeggingen over strafvermindering en op het gegeven dat nu uit de WhatsAppjes de suggestie opkomt dat de officier van justitie eerder mogelijk niet juist heeft verklaard over het bezit van een pgp-telefoon bij Nabil B. in 2017 op de geheime inrichting waar hij was opgesloten. De andere advocaten hebben zich hierbij aangesloten.

Kapitein
Weski vraagt om inzage in de WhatsApp-uitwisseling, notities en andere stukken, en ook om het horen van de betrokken officier van justitie en advocaat Stapert. Daarnaast wil Weski de kapitein van de marechaussee horen die werkte in de inrichting waar de pgp-telefoon naar binnen werd gevoerd. In een Whatsappje lijkt naar voren te komen dat deze kapitein een proces-verbaal over de pgp-telefoon heeft opgemaakt in samenwerking met het team getuigenbescherming dat Nabil B. begeleidde. De inhoud van dat stuk is onbekend. De kapitein zou moeten weten wie de telefoon in de zwaar bewaakte inrichting naar binnen heeft gesmokkeld. Weski wil ook dat de Nabil B. en zijn partner hierover worden gehoord als getuige.

In het Marengo-proces heeft het Openbaar Ministerie dit jaar levenslang en lange celstraffen geëist tegen de verdachten. Deze weken zijn de advocaten bezig met hun pleidooien.

Bron: Crimesite

Staat lijnrecht tegenover mensenrechtenorganisaties

Staat lijnrecht tegenover mensenrechtenorganisaties: ’Marechaussee discrimineert niet’
DEN HAAG - Discrimineert de Koninklijke Marechaussee wel of niet op basis van huidskleur? Ja, vindt een coalitie van twee burgers en vier mensenrechtenorganisaties. Nee, vindt de Staat. Maar als de KMar uiterlijke kenmerken volledig zou moeten negeren, dan wordt het Mobiel Toezicht Veiligheid zinloos.
De discussie over het vermeend discrimineren door de KMar woedt al sinds Mpanzu Bamenga en Soeroedj Gobardha in 2020 besloten om een bodemprocedure tegen de Staat aan te spannen. Zij waren het zat om steeds uit de rijen op luchthavens te worden geplukt alleen omdat ze een kleurtje hebben, zei Bamenga tegen het gerechtshof in Den Haag.
Daar diende donderdag het hoger beroep in de zaak waarover de rechtbank ruim een jaar geleden oordeelde dat er van discriminatie door de marechaussee geen sprake was. Volgens de rechtbank wordt etniciteit wel gebruikt in het opstellen van risicoprofielen, maar slechts als onderdeel. Het is niet de factor waarop de controles zich richten.
Die beslissing leidde bij Bamengo tot „verdriet, pijn en verontwaardiging”, zei hij tegen het hof. Hij vindt dat het oordeel een systeem rechtvaardigt waarin mensen worden benadeeld op basis van uiterlijke kenmerken. „Niet-witte Nederlanders die terugkomen van een reis staan al met 1-0 achter en moeten zich eerst bewijzen. Dat is schadelijk, onterecht en vernederend.”

Toeslagenschandaal
Soeroedj Gobardhan zei dat Nederlanders „allang niet meer uitsluitend wit zijn.” Volgens hem wordt er wel degelijk gediscrimineerd door overheidsdiensten. Dat bewijst het toeslagenschandaal waarbij met name mensen met een exotische achternaam bij voorbaat werden aangemerkt als fraudeurs, aldus Gobardhan.
Volgens landsadvocate Cécile Bitter is er geen sprake van discriminatie op basis van ras of huidskleur door de KMar. „Ras is geen objectieve aanwijzing voor illegaal verblijf of voor criminaliteit. En wordt dus ook niet zo ingezet.”
De KMar maakt wel gebruik van etniciteit in het opstellen van risicoprofielen. Als er signalen zijn dat Keniaanse geldsmokkelaars actief zijn, dan staan die in zo’n profiel bijvoorbeeld omschreven als goed gekleed, snellopend en zwart. Dat de controles zich dan met name richten op mensen die aan dat risicoprofiel voldoen, ligt voor de hand, aldus Bitter.

Pilot
De landsadvocate vertelde over een pilot op de weg en in het luchtverkeer waarbij van geen enkele voorinformatie gebruik werd gemaakt. Iedere vijftiende auto op de weg werd gecontroleerd, zelfs als auto nummer dertien verdacht werd gevonden. En van drie vluchten werd iedere twintigste passagier gecontroleerd. „De effectiviteit van het Mobiel Toezicht Veiligheid daalde tot nul”, aldus Bitter. Waarmee ze wilde aangeven dat de KMar een belangrijk controlemiddel uit handen wordt geslagen als er niet meer mag worden uitgegaan van informatie en ervaring.
Volgens de landsadvocate selecteert de KMar vooral op basis van gedrag en afwijkingen van de norm. „Onderscheid is niet per definitie en onder alle omstandigheden verboden”, vindt Bitter.
Zij benadrukte meermalen dat etniciteit nooit het enige criterium mag zijn voor de beslissing om iemand te controleren. „Als sprake is van een selectiebeslissing dan moeten er meer indicatoren zijn. Die wegen allemaal even zwaar. Voor raciale typering kan geen objectieve rechtvaardiging zijn.”

Uitspraak 14 februari.

Bron: De Telegraaf

Angelo zoekt naar sporen oorlogsmisdaden: ‘Het bewijs dat we vonden, was ijzersterk’

Marechaussee Angelo Wouters speurde afgelopen weken met veertig collega’s in Oekraïne naar bewijzen voor mogelijke oorlogsmisdaden. ,,Ik hoop dat wij net dat puzzelstukje hebben kunnen vinden dat uiteindelijk leidt tot een zaak.”

Een appartementencomplex dat voor een derde is weggevaagd. De resten puin liggen al onder een dun laagje sneeuw in Izjoem in de regio Charkov. Wouters en zijn team zien nog een grote krater. Scherven. Op deze plek zijn volgens de Oekraïners onschuldige burgers om het leven gekomen en is mogelijk sprake van een oorlogsmisdaad.
Dit is één van de plekken waar detachementscommandant Wouters onderzoek deed, naar wat zich hier precies heeft afgespeeld. Er wordt een 3D-scan gemaakt van de krater om een inschatting te maken vanuit welke richting het explosief is verschoten en welk soort munitie is gebruikt. Er worden grondmonsters genomen waarmee op de microvezel nauwkeurig kruitresten zijn te ontdekken. Ook leggen ze de aangetroffen situatie vast op foto’s. ,,We merkten heel erg dat mensen door willen en weer iets willen opbouwen. Voor je het weet is er niets meer van de schade te zien.”

Werken op deze ‘crime scenes’, zoals Wouters dat noemt, was niet gemakkelijk en zeker niet zonder risico. Er werd weliswaar niet gevochten op deze plekken, want de Oekraïners hadden het al in handen, maar overal in het land liggen nog mijnen. Ook waren de marechaussees beducht op blindgangers; bommen die niet zijn afgegaan. Geregeld vlogen er raketten over hun hoofden waarvoor ze soms even moesten schuilen. ,,We hadden niet het idee dat wij een doelwit waren. Maar het maakte het niet makkelijk om in dit gebied te opereren.” De rechercheurs werden mede beschermd door leden van de Brigade Speciale Beveiligingsopdrachten (BSB).
Het bewijs dat we vonden, was ijzersterk. Daar zou zomaar een zaak uit kunnen komen, al kan en mag ik daar niets over zeggen

Wouters hield zich niet bezig met de vraag wie de oorlogsmisdaden hebben gepleegd. Dat is aan het Internationale Strafhof, die de onderzoeken leidt. Ze waren alleen in het gebied om zo objectief mogelijk de feiten vast te leggen. Wouters heeft het gevoel dat ze zeker een paar keer het verschil hebben kunnen maken. ,,Het bewijs dat we vonden, was ijzersterk. Daar zou zomaar een zaak uit kunnen komen, al kan en mag ik daar niets over zeggen.”
Met de bijdrage die we nu hebben geleverd, hebben we al heel veel kunnen betekenen

Cruciale puzzelstukje
Wouters hield zich tijdens de werkzaamheden niet bezig met wat ze nu precies op het spoor waren. ,,Natuurlijk zijn wij nieuwsgierig wat onze bevindingen betekenen in een onderzoek en hoop je dat wij net dat cruciale puzzelstukje hebben kunnen vinden die uiteindelijk tot een zaak of een veroordeling gaan leiden. Maar met de bijdrage die we nu hebben geleverd, hebben we al heel veel kunnen betekenen. Mensen waren blij met onze komst. Ze voelen serieus genomen. De steun die wij kregen was hartverwarmend.”
Wouters herinnert zich de omhelzingen van dorpsbewoners. Of een man die een pot thee kwam brengen, terwijl hijzelf alles was kwijt geraakt. ,,Dan krijg je zelf geen hap meer uit je boterham, kan ik je zeggen. Er zijn dan ook heel wat lunchpakketje gedeeld met de Oekraïners. Of een sjaal tegen de kou als collega’s die konden missen.”
Vooraf was het moeilijk voor te stellen, wat Wouters en zijn team precies zou aantreffen. ,,Thuis op de bank heb je totaal geen idee wat je moet verwachten. Maar ik heb me daar veiliger gevoeld dan ik van tevoren dacht.”

De missie deed Wouters beseffen hoe goed hij het eigenlijk heeft in Nederland. Dat de verwarming altijd werkt, er licht is op het werk, er alleen op de eerste maandag van de maand een luchtalarm is, en geen dreiging van bovenaf met al die afgeschoten raketten die dood en verderf zaaien. ,,Ik kan hier elke dag uit eten als ik zou willen, in de supermarkt is alles te krijgen. Dat mogen we best wel eens meer beseffen.”
Wouters heeft het te doen met de kinderen die daar moeten opgroeien. De oorlog is nog niet voorbij, maar ook van de nasleep gaat het land nog heel lang last hebben. ,,In Nederland ruimen we nog steeds bommen op uit de Tweede Wereldoorlog. Mijnenvelden zijn in Oekraïne nog in grote getale aanwezig.”

Bron: AD

Hoe de pgp-telefoon bij de kroongetuige in de cel belandde

De voormalige advocaat van kroongetuige Nabil B. – Bart Stapert – heeft indertijd met een officier van justitie die betrokken was bij de kroongetuigendeal van B. middels WhatsApp overlegd over de pgp-telefoon die B. in zijn voorlopige hechtenis in 2017 in zijn cel had. In die apps – die Crimesite heeft ingezien – staat dat er een verslag of proces-verbaal door de Koninklijke Marechaussee is opgemaakt over wie de telefoon naar binnen had gesmokkeld, en justitie lijkt dat proces-verbaal te hebben aangepast.  
Op 4 juli 2020 werd door een publicatie in Algemeen Dagblad duidelijk dat Nabil B. in 2017 een pgp-telefoon in bezit had gehad tijdens zijn detentie. Daarover werd twee weken later gesproken op een zitting in het Marengo-proces. B. erkende toen dat hij in december 2017 over een pgp-telefoon beschikte waarmee hij versleutelde berichten bleek te hebben verstuurd, naar in ieder geval Mohamed R. en Saïd R..
Dit tot grote verbazing van de zaaksofficieren van justitie.

Taghi
Maar hun collega, de officier van justitie die in 2017 met B. zijn deal overeenkwam, wist wél van het bestaan van die telefoon. Hij was in november 2017 door Derk Wiersum, toen de advocaat van Nabil B., geïnformeerd dat B. een pgp-telefoon op cel had. Advocaten Derk Wiersum en Bart Stapert en de officier van justitie wisten van het bezit van de pgp-telefoon in de cel.
Die officier van justitie heeft in een verhoor bij de rechter-commissaris gezegd waarom Nabil B. in 2017 graag die telefoon wilde hebben. Hij zat op dat moment vast voor de wapenzaak, over het pistool waarmee hij zich had laten arresteren om zo in detentie over te kunnen lopen naar justitie. Bijna niemand wist nog dat hij kroongetuige zou worden, maar er was wel wantrouwen. De officier van justitie zei dat Nabil B.:
… wilde weten in hoeverre de mensen over wie hij had verklaard — de broers R. en Taghi — bereid waren om hem, in mijn eigen woorden, ‘in gratie’ aan te nemen. De kroongetuige wilde aftasten of er bij hun een vermoeden bestond dat hij met het Openbaar Ministerie of de politie sprak.
B. communiceerde in detentie inderdaad met die telefoon met de broers R..

Koninklijke Marechaussee
Nabil B. was toen gedetineerd op een geheime locatie die bewaakt werd door de Koninklijke Marechaussee. Ook zijn bewakers wisten niks over zijn status. Hoe kon Nabil B. nu precies aan die telefoon komen? Hoe is de telefoon daar in die streng bewaakte instelling binnengekomen?
B. zelf heeft erover gezegd dat hij heeft gevraagd aan de latere Marengo-verdachte (en zijn toenmalige vriend) Mohamed R. om een telefoon te regelen. Over de vraag hoe de telefoon naar binnen is gekomen beriep Nabil B. zich op zijn verschoningsrecht, hij hoeft zichzelf of naaste familieleden, zoals zijn partner, niet te belasten.
Dat was opvallend: als de criminele organisatie van Mohamed R. de telefoon heimelijk had ingevoerd dan had B. zich niet op zijn verschoningsrecht hoeven te beroepen. Dan had hij juist voluit kunnen verklaren, hij beschuldigde hen ook al van liquidaties.

Parkeerplaats
De partner van Nabil B. heeft verteld (bij de rechter-commissaris) dat ze de pgp-telefoon van Mohammed R. kreeg en die in overleg met Nabil ‘op een parkeerplaats’ heeft gelegd. Wie de telefoon dan van de parkeerplaats heeft opgeraapt en meenam de inrichting in, dat wist zij niet.

Wie hield Nabil B. hier dan uit de wind?
Nu blijkt uit WhatsApp-berichten tussen advocaat Stapert en de betrokken officier van justitie hierover iets nieuws, en wordt een tipje van de sluier opgelicht. De WhatsApp-berichten uit 2017 en 2018 tussen Stapert en de officier van justitie zijn nu deel van de tuchtklacht tegen Stapert die Nabil B. door zijn advocaten Peter Schouten en Onno de Jong enkele dagen geleden in liet dienen.

Gedoe
Stapert appt op 6 oktober 2018 aan de officier van justitie een uitspraak in een tuchtzaak. Daarin was een advocaat veroordeeld voor het bellen met een cliënt middels een telefoon die een gedetineerde illegaal in de inrichting gebruikte.
‘oei’, tekent Stapert aan in zijn bericht bij die uitspraak.
Een paar tellen later schrijft hij aan de officier van justitie:
Wel handig als wij het gedoe met de kapitein [van de Koninklijke Marechaussee – red.] even goed afronden… nu staat er volgens mij in zijn interne verslag/p-v dat wij de telefoon naar binnen hebben gebracht

De officier schrijft terug:
TBG [team getuigen bescherming – red.] gaat volgende week bij m langs om het verhaal op te tekenen
Stapert: ok, goed!
Officier: Yes. Enjoy the weekend.
Stapert: Derk [Wiersum] en ik willen liever niet nog voor de tuchtrechter verschijnen 
Officier: Dan ga ik jullie verdedigen. No worries.
Deze berichten lijken te suggereren dat het ‘interne verslag/p-v’ van de kapitein van de marechaussee moet worden bijgesteld omdat er niet in mag staan wie de pgp-telefoon de inrichting in hebben gebracht. Stapert heeft overigens tegenover de NRC en Follow the Money ontkend dat hij of Derk Wiersum de telefoon aan Nabil B. heeft gegeven.

Telefoon is weg
Een vraag die advocaten in het Marengo-proces zullen stellen is in hoeverre de bewuste officier van justitie ervan op de hoogte was dat de pgp-telefoon was binnengebracht in de zwaar bewaakte inrichting. In zijn verhoor bij de rechter-commissaris stelt hij van niet, en dat hij werd ingelicht door Stapert en Wiersum. De telefoon zou toen al niet meer bij B. in de cel zijn en ‘elders’ zijn, zei de officier te hebben vernomen.
Waarom had hij geen onderzoek laten doen naar de smokkel van de telefoon, vroegen advocaten van Marengo-verdachten. De officier zei:
We wisten op dat moment niet waar de telefoon was. (…) De kans dat wanneer je de telefoon vindt, je er ook daadwerkelijk iets mee kunt, was buitengewoon klein. Voorts was het zo dat elke strafvorderlijke actie die kenbaar was voor de buitenwereld potentieel gevaarzettend was voor het traject waarmee we op dat moment bezig waren. Dat heeft ertoe geleid dat we hebben gezegd: “Het is vervelend dat het gebeurd is.”

Geen onderzoek, geen proces-verbaal
De officier maakte niet eens een proces-verbaal op van een gesprek dat hij met de kroongetuige voerde over aanwezigheid van de pgp-telefoon in diens cel. Hij zette de kroongetuige ook niet onder druk om de telefoon alsnog boven water te krijgen.
De advocaten vroegen verder of de officier niet had gedacht dat er belangrijk bewijs over de moorden in het Marengo-proces in de telefoon zou kunnen zitten. Bovendien was de telefoon waardevol omdat die mogelijk kon worden gebruikt om de toen voortvluchtige Ridouan Taghi en Saïd R. te lokaliseren.
Uit veiligheidsoverwegingen, zei de officier van justitie niets te hebben ondernomen om de telefoon te vinden.

Opmerkelijk genoeg is diezelfde pgp-telefoon in december 2017 opnieuw heimelijk bij Nabil B. in zijn inrichting ingevoerd, zo heeft Nabil B. zelf verklaard. Hoe dat is gebeurd is niet duidelijk.
Advocaat Bart Stapert is voor dit artikel benaderd met vragen voor een reactie. Hij gaf de volgende reactie aan Crimesite:
Omdat ik gehouden ben aan mijn geheimhoudingsplicht kan ik geen vragen over de door u aangehaalde zaken beantwoorden. Ik ben ervan op de hoogte dat er een klacht is ingediend maar ik ken de inhoud van de klacht nog niet. Overigens ben ik van mening dat ik niet klachtwaardig heb gehandeld. Ik ben er heel verbaasd over dat al deze informatie is uitgelekt en wordt gepubliceerd want het is gebruikelijk dat voordat de inhoud van een klacht wordt gedeeld met derden eerst onderzoek naar een klacht wordt gedaan door de deken.

Bron: Crimesite