Actuele nieuwsberichten

Haagse militair is rijbewijs kwijt na aanhouding met waarschuwingsschoten

DEN HAAG - De Koninklijke Marechaussee heeft het rijbewijs ingevorderd van een Haagse militair die er bij een politiecontrole vandoor ging en uiteindelijk na waarschuwingsschoten in Vlaardingen is gearresteerd. Dat heeft een woordvoerder van de marechaussee bevestigd. 'Vermoedelijk reed de 26-jarige man onder invloed van alcohol of drugs. Het onderzoek daarnaar is nog niet afgerond.'
De politie in Den Haag wilde op nieuwjaarsdag de Hagenaar staande houden na een verkeersovertreding. Hij sloeg op de vlucht, ramde een politieauto en werd na een achtervolging over de snelweg uiteindelijk in Vlaardingen aangehouden. Daarbij werd geschoten: 'Omdat de verdachte niet reageerde op meerdere bevelen van de collega's', verklaart een woordvoerder van de politie.
Omdat het na de aanhouding bleek te gaan om een militair, heeft de recherche van de Koninklijke Marechaussee het onderzoek overgenomen van de politie. Die vermoedt nu dus dat er alcohol of drugs in het spel zijn geweest bij de vlucht, de achtervolging en de aanhouding van de Haagse militair.
Functioneren bij Defensie
'Of de aanhouding gevolgen heeft voor zijn functioneren bij Defensie, is afhankelijk van de uitkomst van het onderzoek', zegt een woordvoerder van de marechaussee. Mogelijk neemt Defensie ook bestuursrechtelijke maatregelen maatregelen tegen de militair. Daar kan Defensie toe besluiten wanneer iemand het aanzien van de krijgsmacht ernstig heeft geschaad.

Bron: Omroep West

Hoe de aanslag op Koninginnedag Renaldo onzichtbare littekens bezorgde

Zijn vader kwam op het verkeerde pad terecht, maar Renaldo Ishaak wil van jongs af aan maar één ding: bij de politie. Het wordt uiteindelijk de Koninklijke Marechaussee en in die hoedanigheid maakt de 37-jarige Stadjer - afgelopen jaar ook te zien in televisieprogramma Hunted - de meest ingrijpende incidenten mee. De aanslag tijdens Koninginnedag in Apeldoorn verandert zijn leven.
Lang hoeft Ishaak niet na te denken als hij in februari 2009 gevraagd wordt om samen met zeven andere bikers van de marchaussee op Schiphol te gaan werken in Apeldoorn tijdens Koninginnedag. Het is de stad die een jaar eerder is aangewezen als de plek waar koningin Beatrix en de rest van het koninklijke huis Koninginnedag vieren. Maar ook de plek waar de Groninger zijn opleiding tot marechaussee deed. 'Een klein beetje thuiskomen dus', lacht de Stadjer, die opgroeide in de wijk Beijum.

'Ik was een paar weken voor Koninginnedag al naar Apeldoorn gegaan om met de politie de route bij langs te gaan en veiligheidsprotocollen te doorlopen. Aan de andere bikers vroeg ik om in de nacht voor Koninginnedag samen op het opleidingscentrum in Apeldoorn te overnachten, zodat niemand zich op de dag zelf zou verslapen of in een file terecht zou komen. Ik wil nou eenmaal onzekerheden uitsluiten', legt hij uit.
De volgende ochtend stapt het biketeam na een briefing van de politie op de fiets richting het centrum van de Gelderse stad. 'We fietsten in koppeltjes en ik werd gevraagd om de open bus met de koninklijke familie mede te begeleiden. Er zouden wat demonstranten aanwezig zijn, dus mocht er wat gebeuren, dan konden wij daarop reageren. Dat was het idee.'
'Een aanslag, honderd procent'
'Ik fietste gevoelsmatig al een uur voor de bus, toen we een kruispunt naderden. Voor mij liep een cameraploeg van de NOS en wij fietsten heel langzaam tussen hen en de bus in. Zo langzaam dat je bijna je balans verliest, maar dat moet niet. Anders ga je live op televisie op je bek en dat wil je niet', lacht hij. 'Op een gegeven moment kreeg ik via m’n oortje te horen dat het camerateam van de NOS in de weg liep en op een andere plek moest filmen.'

'Terwijl ik het NOS-team aanspreek, wordt mijn plek overgenomen door een andere biker. Maar ineens zie ik vanuit mijn ooghoeken van alles door de lucht vliegen. Ik zie mensen omvervallen en een auto voorbijkomen, die met een noodgang tegen het monument De Naald knalt. Terwijl ik naar die auto sprint, is een andere collega er al bij en vraagt aan de bestuurder wat er in hemelsnaam was gebeurd.'
'Maar ik had meteen door dat het een aanslag was. Honderd procent', blikt hij zelfverzekerd terug. 'Het was bovendien in een hoog risicogebied. Deze man kon daar onmogelijk zomaar rijden en helemaal niet met die snelheid. Hij was gewond en ik hield zijn hoofd vast, terwijl mijn collega hem ondervroeg. Toen verklaarde hij (Karst T., red.) dat hij het bewust had gedaan. Die nacht erop is hij aan z’n verwondingen overleden.'

Impact
'De nasleep was enorm', weet Ishaak nog goed. 'Toen we Apeldoorn uit reden om terug te gaan naar Schiphol, zeiden m'n collega en ik nog tegen elkaar toen we het nieuws van 21.00 uur op de radio hoorden: hé man, daar zijn wij gewoon bij betrokken geweest, niet doordrongen van het feit dat die gebeurtenis zoveel impact zou hebben op de rest van de wereld. Toen we op Schiphol arriveerden, gingen onze collega’s van de nachtdienst in een rij staan om voor ons te applaudisseren. We waren verbaasd, want wij snapten niet waarom.'
Ishaak zoekt z'n bed op en is binnen een paar seconden in dromenland. Als de wekker de volgende dag gaat en hij in alle vroegte zijn ronde op de luchthaven doet en alle kranten ziet, wordt pas écht duidelijk wat er een dag eerder was gebeurd en wat de impact daarvan was. 'Tegenwoordig krijg je informatie via sociale media razendsnel tot je, maar toen nog niet. Ik opende de website Nu.nl en zag mezelf bij de gecrashte auto op de homepage staan. Bizar eigenlijk. Mijn leven veranderde enorm na die dag.'
'Iedereen wilde weten wat er nou precies was gebeurd', vertelt Ishaak. En elke keer deed hij het verhaal. Tegen collega's, tegen wie hem ook aansprak. 'Het werd een filmpje dat ik steeds opnieuw in mijn hoofd afspeelde. En dan beleef je de situatie ook elke keer opnieuw. Daardoor drukte ik mezelf keer op keer in een stresssituatie en veranderde ik langzaam. Ik weet nog goed dat m'n vriendin jaren na die dag zei dat ze de Renaldo van vijf jaar geleden terug wilde.'
Losse handjes
De dag blijkt achteraf een druppel te zijn geweest die zijn toch al overvolle emmer deed overlopen. En die emmer werd al vroeg gevuld, want de jeugd van Ishaak was allesbehalve normaal. Zijn vader die actief is in het criminele circuit en later vluchtte naar Venezuela, had coffeeshops in Winschoten en Delfzijl en nam zijn zoon om het weekend mee naar beide shops. Zijn vader en moeder gingen uit elkaar toen Ishaak drie jaar was, maar de nieuwe vriend van zijn moeder had losse handjes, waardoor thuis veel mishandelingen plaatsvonden en er vaak politie over de vloer kwam.

IIn mijn jeugd heb ik alleen maar criminele dingen gezien. Zo voelde het alsof de ex-vriend van m’n moeder in het wetboek van strafrecht overal een vinkje achter wilde hebben', vertelt Ishaak, die jarenlang geconfronteerd bleef worden met zijn voormalige stiefvader. 'Op de middelbare school in Groningen was ik elke dag bang om naar huis te gaan. Ik was doodsbang om m’n moeder dood thuis aan te treffen. Maar ook bang voor mezelf als mijn ex-stiefvader er was.'
Voormalige klasgenoten van het Wessel Gansfortcollege in Groningen of teamgenoten van voetbalvereniging Noordwolde, waar hij jarenlang het doel verdedigde, kennen hem misschien nog onder de naam Renaldo Oudman, maar omdat hij om meerdere redenen niets meer met zijn biologische vader te maken wil hebben, veranderde hij zijn achternaam in die van zijn moeder. Twee weken nadat hij zijn mavodiploma op 16-jarige leeftijd in ontvangst mag nemen, is de naamswijziging een feit.
Van grote diamantroof tot Schipholbrand
Ishaak wil daarna het liefst bij de politie, maar is daarvoor nog te jong, zo krijgt hij te horen. Maar via de opleiding Vrede en Veiligheid aan het Noorderpoort in Groningen raakt hij geboeid door de marechaussee. Zo komt hij uiteindelijk in Apeldoorn terecht, waar hij 'van dat dikkerdje op de middelbare school' uitgroeit tot een volwaardig marechaussee, die op Schiphol geplaatst wordt. Daar maakt hij talloze incidenten van dichtbij mee, het ene nog groter dan het ander.
'Na twee weken deed ik m'n eerste reanimatie al, die overigens goed afliep. Ik weet nog dat ik terugkwam op m'n slaapkamer en m’n moeder belde met de mededeling dat ik iemand had gereanimeerd. Ze was net zo verbaasd als ik', lacht Ishaak, die in zijn eerste weken regelmatig lag te knokken met criminelen die niet aangehouden wilden worden of achtervolgingen meemaakte.
'Daardoor leer je onbewust veel en sta je je mannetje op Schiphol. In de jaren die volgden, leek het wel alsof alle grote of bijzondere incidenten bewaard bleven voor als ik aan het werk was, dingen die je ook live op CNN ziet, zoals de grootste diamantroof uit de Nederlandse geschiedenis in 2005. En de Schipholbrand in 2005. Die vlammen vlogen uit het dak van het cellencomplex. En dan kom je daar om te zorgen dat iedereen in veiligheid komt', blikt Ishaak terug.
'Midden in de nacht werden die lichamen uit het cellencomplex getild, dat beeld vergeet ik nooit meer. En je gaat gewoon weer verder met werken, hè. Je moet gewoon aan staan, er is geen ruimte voor emoties op dat moment. Ik ben degene die moet helpen als mensen 112 bellen, dan moet je niet zitten huilen in een hoekje.' Allemaal kleine druppels die Ishaaks emmer langzaam vulden.

Toch in tranen
'In 2006 zag ik recht voor m'n ogen hoe een taxichauffeur op Schiphol werd geschept door een bus. Die taxichauffeur zat bekneld in z'n auto en kon geen kant op, terwijl de auto in brand vloog. Dat was zo heftig, vooral door de machteloosheid van de chauffeur, omdat ik niks voor hem kon betekenen. Die machteloosheid ken ik nog van vroeger, toen ik bij vechtpartijen tussen m'n ex-stiefvader en mijn moeder stond en m’n moeder de vernieling in werd geslagen. Machteloosheid kun je onderdrukken, maar het kwam weer naar boven bij het ongeluk. Vlak daarna werd ik afgelost en barstte ik in tranen uit.'
Koninginnedag 2009 is voor hem de druppel. 'Ik bleek een posttraumatische stressstoornis (PTSS) te hebben opgelopen door alles wat ik heb meegemaakt. Dat had ik zelf niet door, maar dat werd gediagnostiseerd toen ik 31 was. In de jaren na die aanslag in Apeldoorn werd ik bozer, ging ik me afzonderen, sliep ik slecht en in m’n relatie was ik niet tof. Maar dat lag natuurlijk niet aan mij', vat hij de jaren na het incident samen.
Wat er gebeurt als je PTSS hebt, legt de Stadjer nu vaak uit als een situatie waarin je niet in één keer helemaal verandert, maar in tergend langzame stapjes. 'Je hebt ook pas door dat je dikker bent geworden als je een bepaalde broek niet meer past. De weg ernaartoe heb je niet door en dat gebeurt in je hoofd ook. Als mensen zeiden dat ik veranderd was, zei ik: je moet je bek houden en je er niet mee bemoeien. Jíj moet normaal doen, niet ik.' Inmiddels weet hij beter.

Boek
De therapieën die Ishaak kreeg zodat hij kon leren omgaan met PTSS, sloegen niet aan. 'Maar ik kan wel goed praten met mensen met hetzelfde probleem. Dat helpt. Het gaat op dit moment nog steeds niet heel goed met me, maar ook zeker niet slecht. Wat ook vervelend is, is dat je niet aan mij ziet dat ik PTSS heb. Misschien zie je me veel glimlachen als je me op tv of social media ziet, maar dat is een masker dat ik op heb. Of ik dat masker ooit nog af kan doen? Dat wordt lastig.'
Dat hij zo open over zijn situatie praat, is niet altijd zo geweest. Dat krijgt pas gestalte als hij erover in gesprek raakt met Fabian Bohn, ook wel bekend als Brennan Heart, een van Nederlands bekendste hardstyle-dj's. Ishaak komt met hem in contact via jeugdvriend Chjanoy Kromowidjojo, de broer van zwemster Ranomi, de tourmanager van de dj. 'Ik keek altijd enorm tegen Brennan Heart op, maar hij zei tegen mij: joh, jij bent de man die op televisie was tijdens Koninginnedag in Apeldoorn, ik keek toen tegen jou op.'

Tijdens die ontmoeting werd het zaadje geplant voor wat in 2021 leidt tot het boek First responder, de mens achter het uniform, waarin Ishaak zijn levensverhaal deelt. Het leverde reacties op waar hij zelf versteld van stond. 'Zat ik ineens bij Beau, Goedemorgen Nederland en Radio 1 en daardoor kreeg ik veel exposure. Mensen begonnen mij te volgen op social media en deelden veel soortgelijke verhalen.'
'Van collega’s tot mensen bij de politie, brandweer of ambulance; iedereen wilde met me praten over wat ik heb meegemaakt. En dat gebeurt elke dag nog steeds', vervolgt hij. 'Ik kreeg soms zeshonderd berichten in een uur tijd, terwijl ik iedereen netjes een berichtje terug wilde sturen. Ouders van mensen die bij hulpdiensten actief zijn, stuurden bedankjes met dat ze eindelijk wisten waarom hun zoon of dochter bepaald gedrag vertoonde. Dat is super dankbaar, maar al die verzoeken en hulpvragen kon ik niet in m’n eentje behandelen. Maar daar is verandering in gekomen', zegt hij trots.

Rust vinden
Sinds dit jaar heeft Ishaak z'n werk bij de staf van de Koninklijke Marechaussee namelijk ingeruild voor werken bij Defensie, waar hij zich richt op mentale gezondheid. Ook zal Ishaak zich bezighouden met het platform KNAK, dat hij vorig jaar is gestart met sergeant Robin Imthorn van Korps Mariniers. Eerst deed hij dat naast zijn werkzaamheden bij de marechaussee, maar sinds 2023 is de Stadjer er fulltime mee bezig.
'Als ik lezingen geef, zeg ik altijd: praat met elkaar, niet over elkaar. Mentale gezondheidsproblemen zijn heel erg belangrijk om bespreekbaar te maken, zeker na de covid-periode. Mensen vragen weleens: hoe heeft de marechaussee jou in godsnaam kunnen aannemen met al die problemen waarmee je kampte? Maar alles wat ik nu zeg, besprak ik toen niet. Dat was niet omdat ik het niet wilde, maar omdat ik die problemen verdrongen had. Het kwam allemaal naar boven toen ik diep in de put zat.'

Hoewel Ishaak alweer jarenlang onder de rook van Schiphol woont, gaat hij nog af en toe terug naar de stad waarin hij werd geboren en opgroeide. Door de vervelende gebeurtenissen uit zijn jeugd is een bezoek aan de stad niet altijd even makkelijk. 'Ik heb altijd moeite gehad om weer thuis te komen, waar ik ook woonde. Puur omdat de vier muren mij beangstigden door wat ik heb meegemaakt. Daardoor mijd ik Groningen ook. Ik ben er drie of vier keer per jaar, maar hoe dichter ik bij de stad kom, hoe moeilijker het wordt in m’n hoofd.'
Als hij over de drempel stapt bij zijn moeder, weet ze dan ook dat ze haar oudste zoon even met rust moet laten. 'Dat heb ik even nodig', lacht hij. 'M’n moeder heeft nu overigens een lieve man, dus dat geeft rust voor haar en dat is fijn.' Zelf hoopt hij die rust ook weer te vinden. 'Als het 25 jaar oorlog in je hoofd is geweest, is het niet opeens weer rustig', legt hij uit. Wat daarbij kan helpen, is nieuwe herinneringen maken. Zo zit hij nog altijd in een appgroep met zijn voormalige teamgenoten van VV Noordwolde. 'Ze spreken nog regelmatig af, maar ik ben daar al jaren niet bij. Misschien wordt het weer eens tijd', besluit hij met een glimlach.

Bron: RTV Noord

Drie mannen bij Venlo aangehouden voor identiteitsfraude

De Koninklijke Marechaussee heeft op de A74 bij Venlo donderdag drie mannen aangehouden voor identiteitsfraude.
De mannen, met Duitse en Tsjechische identiteit, reden Nederland in vanuit Duitsland en werden aangehouden voor een grenscontrole.
Controle
Bij de controle bleek een en ander niet in orde te zijn, zo laat een woordvoerder van de Koninklijke Marechaussee weten. Twee inzittenden gebruikten reisdocumenten van een ander, die de andere verdachte heeft verstrekt. Daarnaast staat de auto waarin de mannen reden geregistreerd als gestolen.
De Koninklijke Marechaussee onderzoekt de zaak.

Bron: 1Limburg

OM wil cel, maar vooral hulp voor man na tweede valse bommelding op vlucht naar Schiphol

"Ongeveer een half uur voor de landing kwam een stewardess de cockpit binnen met een briefje in haar hand", citeert de rechter uit het dossier over de vlucht op 13 juli. Dat briefje is kort daarvoor door verdachte H. aan een stewardess gegeven. "I would read that", zegt hij als hij het briefje in haar handen drukt. Omdat die stewardess de Nederlandse tekst niet begrijpt, schakelt ze een collega in. Die begrijpt de tekst wel, die luidt: 'Dit is geen grap. Ik heb hier een bom voor de landing'.
Onder de bemanning gaan alle alarmbellen rinkelen. Op de grond worden hulpdiensten en marechaussee in stelling gebracht en de piloot is zelfs zo druk met de bommelding, dat de co-piloot de landing in zijn eentje heeft moeten doen', vertelt de rechter. 

Direct na de landing houden marechaussees H. aan en doorzoeken het bagageruim op explosieven. Die blijken er niet te zijn, waarmee zijn bommelding officieel een valse is. Wel doet de piloot aangifte. 

Noodkreet
"Ik wilde aan de bel trekken", vertelt H. als de rechter hem vraagt waarom hij paniek zaaide met zijn alarmerende boodschap. "Help mij." Die hulp had hij naar eigen zeggen nodig omdat een groep mensen in Den Haag het op hem zou hebben gemunt omdat hij een moskee heeft beledigd.
Hij heeft 'nooit de intentie gehad om iemand kwaad te doen, benadrukt hij. En eigenlijk drinkt hij ook nooit, vertelt hij de rechter. Dat was op 13 juli, toen hij vanuit India via Dubai naar Nederland vloog wel anders. "Bier en whiskey", vertelt hij schoorvoetend. "In Dubai moest ik lang wachten, maar eigenlijk was ik in India al begonnen." 
Hij legt uit dat hij tijdens zijn recente verblijf in India op veel plekken aan de bel heeft getrokken om hulp te krijgen. "Via de app bij Buitenlandse Zaken, met Interpol in Frankrijk, maar men nam mij niet serieus. Ik heb twaalf jaar in een hel geleefd, maar ik ben geen Geert Wilders die ze 24 uur per dag bescherming kunnen bieden." 
Wanneer de rechter aanstipt dat hij in oktober 2021 ook al eens werd opgepakt na een valse bommelding in een vliegtuig, zegt hij dat om een 'zelfde situatie' ging.  Na die melding wordt hij een tijdje opgenomen in een GGZ-kliniek, maar de strafzaak tegen hem wordt geseponeerd. Daarna vertrekt hij naar India, om afgelopen zomer terug te keren. 

Rationeel
H. luistert aandachtig als de rechter vertelt hoe een psychiater heeft vastgesteld dat hij weliswaar heel rationeel is, maar tegelijk aan waanideeën lijdt. Met andere woorden: de Haagse groep waarvoor hij de afgelopen jaren onderduikt in India en Zuid-Amerika, bestaat waarschijnlijk alleen in zijn hoofd.
Dat hij de kluts soms kwijt is, wordt bevestigd door psychisch onderzoek waaraan de H. sinds zijn aanhouding op 13 juli op Schiphol altijd heeft meegewerkt. 
"Dat er een strafbaar feit is gepleegd, is evident', aldus de officier van justitie. "Maar in hoeverre is de verdachte strafbaar?" Uiteindelijk eist hij 240 dagen (ongeveer 8 maanden) celstraf, waarvan 54 voorwaardelijk en behandeling. Met die strafeis houdt de officier rekening met de hulp die voor H. beschikbaar is: vanaf eind januari - als het onvoorwaardelijk deel van zijn straf erop zit - kan hij terecht in een kliniek. 
Zijn advocaat, mr. Berman, bevestigt dat haar cliënt waanideeën heeft, maar vindt wel dat hij gelet op het soort misdrijf en zijn psychische problemen al veel te lang vastzit. Ze pleit voor een 'kleinere stok achter de deur': een voorwaardelijke celstraf van een maand in plaats van zeven weken. Bovendien vraagt ze zich af in hoeverre het door het OM geëiste vliegverbod zinvol is. "Hij staat waarschijnlijk toch al op een zwarte lijst." 

Veilig leven
In zijn laatste woord toont H. vooral berouw. "Ik wil graag meewerken en hulp accepteren. Ik wil de oude meneer H. worden en veilig leven."  De rechtbank doet op 19 januari uitspraak. 

Bron: NH Nieuws

Door Nederland gezochte mensensmokkelaar aangehouden in Sudan

In Sudan is zondag een mensensmokkelaar aangehouden die in Nederland op de Nationale Opsporingslijst staat. De 39-jarige Eritreeër is hoofdverdachte in een onderzoek van het Openbaar Ministerie en de Koninklijke Marechaussee. Hij zit nu vast in de Verenigde Arabische Emiraten, die hem op het spoor kwamen in een witwasonderzoek.
De Eritreeër wordt verdacht van het leidinggeven aan een criminele organisatie die overwegend Afrikaanse migranten naar Europa smokkelde. Slachtoffers kregen te maken met zware mishandeling, ontvoering, afpersing, verkrachting en vrijheidsberoving. Velen overleefden de reis naar Europa niet en ook als slachtoffers wel aankwamen, werden ze afgeperst door hen geld te laten betalen om een volgend familielid naar Europa te halen.
In het opsporingsonderzoek wordt samengewerkt met onder meer Italië, het Internationaal Strafhof (ICC), Europol en Interpol. De Emiraten en Interpol hebben zijn arrestatie vanmiddag al eerste bekendgemaakt, daarna volgde het Nederlandse OM.

Ontsnapt in Ethiopië
De verdachte stond internationaal gesignaleerd via Interpol. Eerder zat hij vast in Ethiopië, maar hij ontsnapte tijdens een zitting in zijn rechtszaak. Na zijn ontsnapping werd hij in Ethiopië tot levenslang veroordeeld voor mensensmokkel in Afrika.
Het OM meldt dat Nederland de Verenigde Arabische Emiraten om uitlevering zal vragen. De Eritreeër kan dan hier terechtstaan voor strafbare feiten waarvoor hij nog niet in Ethiopië is vervolgd.

In dezelfde zaak leverde Ethiopië in oktober een andere verdachte uit aan Nederland. Die man verschijnt dinsdag voor het eerst voor de rechter in Zwolle.

Bron: NOS

Haastwerk?

Pakketbezorger parkeert volgeladen bus bij Schiphol en stapt op het vliegtuig, eigenaar koerierdienst stomverbaasd
Een pakketbezorger heeft op woensdagavond zijn bestelbus bij vertrekhal 3 geparkeerd en is op het vliegtuig gestapt. Hij liet de bus vol met pakketjes achter.
De Koninklijke Marechaussee kreeg de bus in de gaten en is met een speurhond en een deskundige van explosieven nagegaan of er sprake was van een dreiging. Dat bleek niet het geval.
De marechaussee heeft contact gezocht met de eigenaar van de koerierdienst, die stomverbaasd reageerde. Hij is naar Schiphol gekomen om de bus op te halen. Van de bezorger ontbreekt nog ieder spoor.

Bron: Noordhollands Dagblad